ती दूर दूर गेली, माझा
गुन्हा कळेना
पहाटेस रात्र झाली, अन् सावली
मिळेना
लखदीप लावले मी, रत्नांचिया महाली
जाळूनी श्वास माझे चेतावल्या
मशाली
अंधार कोपऱ्यांतील तम मुळीही
सरेना
पहाटेस रात्र झाली, अन् सावली मिळेना
दिसली तुला न माझी आसवे वाळलेली
घालुनी घाव तूची कां न्यायधीश झाली?
केली क्षमा तरी कां मम याचना फळेना
ती दूर दूर गेली, माझा गुन्हा कळेना
अरुण मनोहर
No comments:
Post a Comment