कट्ट्यात 'मधले पान' हे द्यावेसे वाटले, कारण अनेक घडामोडी आजूबाजूला घडत असतात, त्यांची दखल घेणे आवश्यक
असते. त्याबद्दल वाचकांनी विचार करावा असे वाटते.
मे महिन्यात
अनेक महत्त्वाच्या घडामोडी घडल्या आहेत. 'मधले पान' मध्ये त्यातील जास्तीत जास्त
घटनांवर नजर टाकण्याचा प्रयत्न करूया.
२ मे ला
निवडणुकांचे निकाल लागले. साधारणपणे अंदाजाप्रमाणेच हे निकाल लागले. प.बंगालमध्ये
भाजपने मोठी मजल मारली. पण सत्ता मिळवण्यासाठी लागणारी हनुमान उडी मात्र मारता आली
नाही. इतर सर्व ठिकाणी नेहमीप्रमाणे सत्तांतर झाले आणि शपथविधी झाले. ममता दिदीचा
पायही बरा झालेला दिसला. पण बंगालमध्ये निकालानंतर प्रचंड हिंसाचार झाला. भाजपच्या
अनेक कार्यकर्त्यांना मारहाण झाली. त्यांची घरे उद्ध्वस्त झाली. काही जण तर
आसाममध्ये पळून गेले. जनतेने दिलेल्या जनादेशाने ममता दीदी आणि तृणमूल काँग्रेस
यांना सत्ता दिली पण वैरभाव मिटवण्याची बुद्धी दिली नाही. त्यांचे ताठपण, केंद्र
सरकारशी तेढीने वागणे सुरूच आहे. हाच अहंकार दीदींना एक दिवस गोत्यात आणणार हे
नक्की.
कोरोना संबंधित
बातम्यांवर फारशी चर्चा येथे करण्याची गरज नाही, कारण आजकाल टीव्ही वर सतत त्याच
बातम्यांचा रतीब चालू असतो. पण त्यानिमित्ताने घडलेल्या घटनांवर मात्र बोलायला
हवे. IPL ही क्रिकेट स्पर्धा ह्या पार्श्वभूमीवर स्थगित करण्यात आली आहे. अनेक देशांनी
घातलेले प्रवास संदर्भातील निर्बंध आणि परदेशी खेळाडू उपलब्ध नसल्याने फक्त भारतीय
खेळाडूच या सामन्यात खेळवले जातील असे वाटत आहे.
टोकियो
ऑलिम्पिक स्पर्धाही त्याच दिशेने जाणार की काय अशी भीती वाटू लागली आहे. अर्थात
ह्या स्पर्धा आयोजनासाठी प्रचंड खर्च जपानने केला असल्याने ती ही स्थगित होईल पण
रद्द होणार नाही अशी आशा करूया. ऑलिम्पिक स्पर्धांसाठी जगभरातील अनेक खेळाडूही
जीवाची बाजी लावून सराव करीत असतात. त्यांच्यासाठी तरी ही स्पर्धा व्हावी असे
वाटते.
महाराष्ट्रात सध्या परीक्षा घ्यायच्या की नाहीत यावर
ही गदारोळ चालू आहे. मराठा आरक्षण रद्द झाल्याने आरक्षणाचे समर्थक बिथरले आहेत.
सत्ताधारी आपली जबाबदारी केंद्रावर ढकलण्याचा प्रयत्न करत आहेत. निदान ह्या क्षणी
हे एका समर्थ राज्याचे चित्र आहे असे वाटत नाही.
माध्यमांवर मध्यंतरी गंगेतून वाहणाऱ्या प्रेतांवर बऱ्याच
प्रतिक्रिया उमटल्या. त्याचप्रमाणे कुंभमेळ्याचे परिणाम म्हणून कोविड वाढला हे ही
अनेकांनी सांगितले. उत्तर प्रदेशातील योगींचा मनमानी कारभार ह्यावरही बातम्या येऊ
लागल्या आहेत. उत्तर प्रदेशातील निवडणूक २०२२ च्या अखेरीस होणार आहे. त्याच्या
निमित्ताने ह्या बातम्यांना सुरवात झाली असावी असाही एक मतप्रवाह आहे. लोकांनी
ह्या गोष्टींकडे कसे बघावे याचे एक प्रकारे मार्गदर्शन ही वृत्तमाध्यमे करत आहेत
असे वाटते. थोडक्यात आतापासून हे 'narrative setting' करायला सुरवात झाली आहे की
काय अशी शंका मनात येते आहे.
नुकत्याच
आलेल्या तौक्ते आणि यास या वादळांनी देशाच्या पूर्व आणि पश्चिम किनारपट्टीला
झोडपून काढले. तौक्ते वादळात महाराष्ट्रातील किनारपट्टीचे बरेच नुकसान झाले. दीव
ह्या गुजरात मधील ठिकाणीही प्रचंड नुकसान झाले. कारण इथे हे वादळ जमिनीवर धडकले.
त्याचप्रमाणे यास चक्रीवादळाने ओरिसा आणि बंगाल येथे तडाखा दिला आहे. ह्यावेळी
सरकारांपुढे हॉस्पिटलातील कोरोना रुग्णांनाही सुरक्षित ठेवण्याचे मोठेच आव्हान
होते. हल्ली वादळाच्या पूर्वसूचनेमुळे लोकांना सुरक्षित जागी हलवता येते. त्यामुळे
मनुष्य हानी टाळता येते. मात्र मालमत्तेचे नुकसान होतेच.
 |
| अलेक्झांडर लुकाशेन्को-स्वेतलाना त्सिखानुस्काया |
बेलारूसचे अध्यक्ष अलेक्झांडर लुकाशेन्को गेली अनेक वर्षे सत्तेत आहेत. गेल्या वर्षी ते पुन्हा, म्हणजे सहाव्यांदा निवडून आले असे त्यांचे म्हणणे. पण खरे तर या निवडणुकीत त्यांची प्रतिस्पर्धी स्वेतलाना त्सिखानुस्काया यांना ७० ते ८० टक्के मते मिळाली होती. तरीही लुकाशेन्को यांनी या निवडणुकांचा निकाल फिरवून स्वतः निवडणूक जिंकल्याचा दावा केला. अखेर स्वेतलाना यांना शेजारील लिथुआनिया देशात परागंदा व्हावे लागले. ते पुन्हा चर्चेत येण्याचे कारण म्हणजे, नुकतीच एका तरुण टीकाकाराच्या अटकेसाठी त्यांनी आंतरराष्ट्रीय विमान वाहतुकीत बाधा आणली. रायन इंटर नॅशनल ह्या कंपनीचे एक विमान आपल्या हद्दीत उतरवून त्या पत्रकाराला अटक केली. लुकाशेन्को यांची ही कृती सर्व शासकीय, आंतरराष्ट्रीय संकेतांचा भंग करणारी आहे. त्यांना पुतीन यांचा पाठींबा आहे हे उघड आहेच. अशा या दांडगट अध्यक्षाचे आता काय करायचे असा प्रश्न लोकशाहीवादी जग आणि युरोपीय संघटना यांना पडला आहे.
वनराज भाटीया हे संगीतकार आपल्या समोर आले ते प्रामुख्याने शाम बेनेगल यांच्या
चित्रपटातील संगीतातून. त्यांच्याएवढे शैलीवैविध्य फारच थोडय़ा संगीतकारांकडे होते. कदाचित त्यांनी जाहिरातींच्या
सुमारे सात हजार जिंगल्स केल्या होत्या त्यामुळे असेल. त्या जिंगल्समुळेच श्याम बेनेगल यांनी त्यांना ‘अंकुर’ या चित्रपटासाठी
पाचारण केले. तेव्हा भाटियांचे वय होते ४५ वर्षे. परंतु त्यानंतरही सातत्याने हवे ते आणि तसेच संगीत त्यांनी केले. भारतीय चित्रपटांच्या मुख्य प्रवाहाने त्यांना कधी आपलेसे मानले
नाही. भाटिया यांना त्याबद्दल आयुष्यात कधी खंतही वाटली नाही. केवळ पाचच वादकांमध्ये प्रचंड मोठा ऑर्केस्ट्राचा भास निर्माण करण्यासाठी
जी प्रज्ञा लागते, ती त्यांच्यापाशी होती. अतिशय दर्जेदार
संगीतकार अशी स्वतंत्र ओळख त्यांच्या संगीतानेच त्यांना मिळवून दिली. इथे ऑपेरा निर्माण करण्याचे त्यांचे स्वप्न होते. ते मात्र अपुरे राहिले.
काँग्रेस चे युवा नेते राजीव सातव यांचेही नुकतेच कोविड-१९ मुळे निधन झाले. कायदा
शाखेतील पदवीधर
असणाऱ्या सातव यांनी कारकीर्दीची सुरुवात पंचायत समितीपासून केली. समाजकल्याण
विभागाकडून मिळणाऱ्या विहिरीवरच्या मोटारीच्या लाभापासून ते देशपातळीवरच्या सर्व
प्रश्नांवरची माहिती असणारा नेता अशी सातव यांची प्रतिमा होती. निवडणुकीच्या राजकारणात यश मिळत असूनही त्यांनी संघटनाबांधणीसाठी २०१९ ची
निवडणूक न लढविण्याचा निर्णय घेतला. गुजरात विधानसभा निवडणुकीत त्यांनी प्रभारी
म्हणून काम पाहिले व भाजपला १००च्या आत रोखले. कार्यकर्ते जोडणारा, बडय़ा नेत्यांना न दुखावताही पुढे जाणारा असा एक
नेमस्त नेता ही राजीव सातव यांची ओळख होती. काँग्रेस पक्षाला त्यांची उणीव नक्कीच भासेल.
शेवट करता करता वाचकांचे New York Times मधील बातमीकडे लक्ष वेधणे आवश्यक आहे.
भारतातील कोरोना मृत्यू, कोरोना रुग्ण यांचा आकडा भारत सरकार चुकीचा देत आहे असा
यात आरोप करण्यात आला आहे. त्यांच्या मते भारतात आतापर्यंत अनेक पटीने लोक मेले
असण्याची शक्यता आहे. ह्या वृत्तपत्रातील बातमीचे आपल्या सरकारने खंडन केले आहे.
मात्र एका लोकशाही देशाने दुसऱ्या लोकशाही असलेल्या देशासंबंधी काही विवादित
मुद्दा असेल तर अधिकृतपणे भारत शासनाशी संपर्क साधायला हवा असे वाटते. एकीकडे
पुतीन, क्षी जिनपिंग, लुकाशेन्को यासारख्या हुकुमशहा नेत्यांच्या नावाने बोटे
मोडायची आणि दुसरीकडे भारतासारख्या लोकशाही देशांत अशा बातम्या देऊन घबराट
वाढवायची ही वृत्ती योग्य नव्हे. New York Times हे वृत्तपत्र उघड उघड पणे मोदी
सरकारविरोधी आहे. पण टीका करताना ती तारतम्याने करावी याचे संपादक मंडळाचे भान
सुटलेले दिसते.
असो. आता इथेच थांबते.
स्नेहा केतकर
No comments:
Post a Comment