आज वाटते उडावे आकाशात
धुंद होऊन फिरावे नभात
स्वप्नांना त्या मोकळे करावे
भेदुन सारे आकाश||
ओंजळीतील त्या फुलाप्रमाणे
उधळुन द्यावे सर्व आसमंतात
मग त्या फुलातील चांदण्याप्रमाणे
वेचावे स्वप्न आकाशात||
उंच उंच ढगात उडावे
इंद्रधनुष्य जवळून पहावे
हळुच मग खाली पहावे
सगळ्यांसाठी परतुन यावे||
स्नेहा विरगांवकर
शेवटी माणसाचे पाय जमिनीवरच. पण या स्वप्नांची हि मजा असते आपल्याला कितीतरी वेगळी दुनिया स्वप्नातून अनुभवता येते हे खरे .कविता छानच झाली आहे.
ReplyDeleteछान कविता
ReplyDelete